نمیدونم این یه تواناییه یا یه نقص؟ یه چیزیه که باید خوشحال باشم که بهش رسیدم یا شرمنده از اینکه اینجوریم و سعی کنم خودمو تغییر بدم و اصلاح کنم؟ ولی هر چی که هست واقعیته و نمی دونم چرا اصلا به نظرم بد نمیاد که می تونم دو تا آدم رو خیلی زیاد دوست داشته باشم همزمان بدون هیچ تضادی و می تونم با هر دوشون رابطه خوبی داشته باشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر